Tryptyk
Stefan Papp – Inna ekspresja
Podczas moich wykładów w Niemczech Zachodnich, odkryłem, że technika kserograficzna stwarza w twórczości graficznej jakościowo nowe możliwości warsztatowe i artystyczne. Zaraz po obaleniu komunizmu w Polsce, likwidacji cenzury i zakazu posiadania urządzeń powielających, przywiozłem z Niemiec używaną, technicznie już przestarzałą kopiarkę. Rozpocząłem swoją pionierską przygodę definiowania oryginalnych cech twórczości, którą nazwałem kserografiką. Jako podstawę tożsamości kserografiki przyjąłem zasadę, że nie może ona naśladować żadnej innej – tradycyjnej – techniki graficznej? Dzięki zachowaniu typowych właściwości techniki kserograficznej – łączenia fotografii z regulowanym wydrukiem reprodukcji – kserografika wzbogaca twórczość graficzną o nowoczesne medium, podobnie jak grafika komputerowa. Zauważyłem, że do sporządzenia matrycy kompozycji graficznej, można użyć prawie wszystkiego, co da się skopiować: od makaronu, kawałka folii bąbelkowej, znalezionego na ulicy plastikowego elementu czegoś – do własnej dłoni. Przez kopiowanie takich obiektów ujawnia się ich niespodziewaną formę. Za sprawą tych możliwości uzyskiwałem nie tylko nową ekspresję obrazowania, ale także – właściwą technice kopiowania – prawdziwość środków wyrazu. Ten autentyzm materii graficznej nadaje kserografikom metaforyczne odniesienia wyobrażeniowe i skojarzeniowe..